فلافل عراقی (بالفلافل العراقية)

 درباره غذای فلافل

فلافل عراقی یک غذای خیابانی محبوب و خوشمزه است که از نخود یا باقلا (یا ترکیبی از هر دو) تهیه می‌شود. این غذا با طعم تند و ادویه‌دارش، به‌ویژه در کنار ساندویچ با نان سمونی و مخلفاتی مثل ترشی و سس طحینه، در عراق بسیار پرطرفدار است. فلافل عراقی معمولاً ترد و سبک است و به دلیل استفاده از ادویه‌های محلی، طعمی متمایز دارد.

شهرهای رایج غذای عراق:

بغداد، بصره، موصل، نجف، کربلا و دیگر شهرهای عراق. این غذا به‌ویژه در بازارهای خیابانی و دکه‌های غذای محلی یافت می‌شود.

سنتی، محلی، خیابانی

مواد اولیه همراه با میزان لازم (برای ۴ نفر):

نخود خشک: ۲ پیمانه (یا ۴۰۰ گرم)
پیاز متوسط: ۱ عدد (ریز خرد شده)
سیر: ۳ حبه (له شده)
جعفری تازه: ۱/۲ پیمانه (خرد شده)
گشنیز تازه: ۱/۴ پیمانه (خرد شده، اختیاری)
زیره سبز (پودر یا آسیاب شده): ۱ قاشق چای‌خوری
پودر تخم گشنیز: ۱ قاشق چای‌خوری
فلفل سیاه: ۱/۲ قاشق چای‌خوری
فلفل قرمز (اختیاری برای تندی): ۱/۴ قاشق چای‌خوری
بیکینگ‌پودر: ۱/۲ قاشق چای‌خوری
نمک: ۱ قاشق چای‌خوری
روغن سرخ‌کردنی: به میزان لازم (برای سرخ کردن عمیق)

دستور پخت فلافل عراقی

خیساندن نخود:
نخود خشک را از شب قبل در آب سرد خیس کنید (حداقل ۱۲ ساعت). آب را چند بار عوض کنید تا نفخ نخود گرفته شود. از نخود پخته یا کنسروی استفاده نکنید، زیرا فلافل ترد نخواهد شد.
آماده‌سازی مواد:
نخود خیس‌خورده را آبکش کنید و کاملاً خشک کنید. نخود، پیاز، سیر، جعفری و گشنیز (در صورت استفاده) را در غذاساز یا چرخ‌گوشت ریز کنید تا خمیری یکدست ایجاد شود. خمیر نباید خیلی نرم یا آبکی باشد.
اضافه کردن ادویه‌ها:
به خمیر نخود، زیره، پودر تخم گشنیز، فلفل سیاه، فلفل قرمز، نمک و بیکینگ‌پودر اضافه کنید. همه مواد را خوب مخلوط کنید. اگر خمیر کمی خشک به نظر می‌رسد، ۱-۲ قاشق غذاخوری آب اضافه کنید.
استراحت خمیر:
خمیر را به مدت ۳۰ دقیقه در یخچال استراحت دهید تا طعم‌ها به‌خوبی ترکیب شوند و شکل‌دهی راحت‌تر شود.
شکل‌دهی فلافل:
از خمیر به اندازه یک گردو بردارید و با دست یا قالب فلافل به شکل توپ یا دیسک کوچک درآورید. مطمئن شوید که فلافل‌ها فشرده و بدون ترک باشند تا در روغن وا نروند.
سرخ کردن:
روغن را در یک قابلمه عمیق یا سرخ‌کن تا دمای ۱۷۰-۱۸۰ درجه سانتی‌گراد گرم کنید. فلافل‌ها را به‌آرامی در روغن داغ قرار دهید و هر طرف را ۲-۳ دقیقه سرخ کنید تا طلایی و ترد شوند. فلافل‌ها را روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی گرفته شود.

توضیحات تکمیلی برای بهتر شدن غذا فلافل خانگی

• انتخاب نخود مناسب: نخود باید کاملاً خشک و باکیفیت باشد. نخود تازه‌تر، فلافل تردتری می‌دهد.
• ادویه‌های محلی: در برخی مناطق عراق، از ادویه‌هایی مثل سماق یا زردچوبه برای طعم بیشتر استفاده می‌شود. می‌توانید ۱/۴ قاشق چای‌خوری سماق به خمیر اضافه کنید.
• سرو سنتی: فلافل عراقی معمولاً در نان سمونی (شبیه نان لواش یا پیتا) با ترشی انبه (آمبا)، گوجه‌فرنگی، خیار، پیاز و سس طحینه سرو می‌شود. برای سس طحینه، می‌توانید ۲ قاشق غذاخوری طحینه را با آب‌لیمو، آب و کمی نمک مخلوط کنید تا رقیق شود.
• حفظ تردی: فلافل را بلافاصله پس از سرخ کردن سرو کنید. اگر قرار است بعداً مصرف شود، آن‌ها را در فر با دمای ۱۵۰ درجه گرم کنید تا ترد بمانند.
• تنوع مواد: در برخی مناطق جنوبی عراق، به‌جای نخود از باقلا یا ترکیبی از نخود و باقلا استفاده می‌شود که طعم متفاوتی به فلافل می‌دهد.

فلافل عراقی – فلافل (Falafel)

توضیحات مقدماتی درباره غذا: فلافل یک غذای خیابانی محبوب و سنتی در عراق و بسیاری از کشورهای خاورمیانه است. این کوفته‌های کوچک و سرخ‌شده از نخود یا ترکیبی از نخود و باقلا تهیه می‌شوند و معمولاً به صورت ساندویچ در نان پیتا به همراه ترشیجات، سبزیجات و سس‌های مختلف سرو می‌گردند. فلافل به دلیل طعم لذیذ، قیمت مناسب و مغذی بودن، طرفداران زیادی دارد.

شهرهای رایج غذای عراق: بغداد، بصره، موصل و سایر شهرهای عراق که دارای فرهنگ غذایی غنی هستند.

عنوان: سنتی، خیابانی، گیاهی

مواد اولیه  فلافل همراه با میزان لازم:

1. نخود خشک: 2 پیمانه
2. باقلا خشک (اختیاری): 1/2 پیمانه
3. پیاز متوسط: 1 عدد
4. سیر: 2-3 حبه
5. جعفری تازه خرد شده: 1/2 پیمانه
6. گشنیز تازه خرد شده (اختیاری): 1/4 پیمانه
7. زیره سبز آسیاب شده: 1 قاشق چایخوری
8. گشنیز آسیاب شده: 1/2 قاشق چایخوری
9. فلفل قرمز (پاپریکا): 1/2 قاشق چایخوری
10. فلفل تند (اختیاری): به مقدار لازم
11. بیکینگ پودر: 1 قاشق چایخوری
12. آرد نخودچی (اختیاری): 1-2 قاشق غذاخوری
13. نمک: به مقدار لازم
14. روغن نباتی: به مقدار لازم برای سرخ کردن

دستور پخت فلافل عراقی

• آماده سازی نخود و باقلا: نخود و در صورت استفاده باقلا را حداقل 12 تا 24 ساعت در آب خیس کنید. در این مدت چند بار آب آن را عوض کنید. این کار باعث نرم شدن حبوبات و راحت‌تر آسیاب شدن آن‌ها می‌شود.
• آسیاب کردن مواد: پس از خیس خوردن، آب نخود و باقلا را کاملاً بگیرید. آن‌ها را به همراه پیاز، سیر، جعفری و در صورت استفاده گشنیز در غذاساز یا چرخ گوشت بریزید و خوب آسیاب کنید تا یک مخلوط نسبتاً یکدست حاصل شود. دقت کنید که نباید خیلی پوره شود و کمی بافت داشته باشد.
• افزودن ادویه جات: زیره سبز، گشنیز آسیاب شده، فلفل قرمز، فلفل تند (در صورت استفاده) و نمک را به مخلوط اضافه کنید و خوب هم بزنید تا تمام مواد یکدست شوند.
• استراحت دادن مایه فلافل: روی ظرف را بپوشانید و مایه فلافل را حداقل 30 دقیقه در یخچال استراحت دهید. این کار باعث می‌شود طعم‌ها به خوبی با هم ترکیب شوند و فلافل در هنگام سرخ شدن وا نرود.
• افزودن بیکینگ پودر و آرد نخودچی: قبل از سرخ کردن، بیکینگ پودر و در صورت استفاده آرد نخودچی را به مایه فلافل اضافه کنید و به آرامی مخلوط کنید. بیکینگ پودر باعث پفکی شدن فلافل می‌شود و آرد نخودچی به انسجام آن کمک می‌کند.
• شکل دادن فلافل: روغن را در یک تابه گود یا سرخ کن گرم کنید. با استفاده از قالب مخصوص فلافل یا با دست، گلوله‌های کوچکی از مایه فلافل بردارید و به آرامی در روغن داغ قرار دهید.
• سرخ کردن فلافل: فلافل‌ها را با حرارت متوسط سرخ کنید تا هر دو طرف آن‌ها طلایی و برشته شود. حدود 3-5 دقیقه برای هر طرف کافی است.
• گرفتن روغن اضافی: فلافل‌های سرخ شده را از روغن خارج کرده و روی دستمال کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی آن‌ها گرفته شود.
• سرو کردن: فلافل‌های گرم را در نان پیتا به همراه ترشیجات (مانند ترشی کلم، ترشی خیارشور)، سبزیجات تازه (مانند گوجه فرنگی، خیار، کاهو) و سس‌های مختلف (مانند ارده، انبه) سرو کنید.

توضیحات تکمیلی برای بهتر شدن غذا:

• کیفیت نخود: از نخود تازه و با کیفیت استفاده کنید. نخودهای کهنه ممکن است به خوبی خیس نخورند و طعم خوبی به فلافل ندهند.
• میزان خیساندن: حتماً نخود را به مدت کافی خیس کنید. این کار نه تنها باعث نرم شدن آن می‌شود بلکه نفخ آن را نیز کاهش می‌دهد.
• بافت مایه فلافل: دقت کنید که مایه فلافل نباید خیلی آبکی یا خیلی خشک باشد. اگر خیلی آبکی بود، می‌توانید کمی آرد نخودچی بیشتر اضافه کنید.
• استفاده از سبزیجات تازه: استفاده از جعفری و گشنیز تازه عطر و طعم بی‌نظیری به فلافل می‌بخشد.
• ادویه جات: میزان ادویه جات را می‌توانید بر اساس ذائقه خود تنظیم کنید.
• دمای روغن: روغن باید به اندازه کافی داغ باشد تا فلافل‌ها به سرعت سرخ شوند و روغن زیادی جذب نکنند. اما دقت کنید که روغن نباید خیلی داغ باشد که فلافل‌ها از بیرون بسوزند و از داخل خام بمانند.
• عدم پر کردن بیش از حد تابه: هنگام سرخ کردن، تابه را بیش از حد پر نکنید تا دمای روغن پایین نیاید و فلافل‌ها به خوبی سرخ شوند.
• سرو گرم: فلافل به صورت گرم بسیار لذیذتر است.

فلافل عراقی: فلافل (تلفظ: falaaful)

توضیحات مقدماتی:

فلافل غذای سنتی و محبوب عراقی است که معمولاً از نخود یا باقلا تهیه میشود. این غذا بهعنوان یک وعده خیابانی یا صبحانه مصرف میشود و با نان، سالاد یا سس های مختلفی مانند سس سیر یا سس خیار سرو میشود. فلافل عراقی معمولاً ترد و سبکتر از فلافل لبنانی است و از ادویههای خاصی مانند کمون و نعناع استفاده میکند.

شهرهای رایج: بغداد بصره موصل  اربیل کربلا

دسته بندی غذا:

سنتی، محلی، خیابانی

مواد اولیه فلافل (برای ۴ نفر):

• نخود خشک : ۲۵۰ گرم (خشکیده و آبکشی شده)  یا باقلا خشک : ۲۰۰ گرم
• پیاز متوسط : ۱ عدد (ریز خرد شده)
• سیر : ۳ حبه (ریز خرد شده)
• جعفری تازه : ۱/۲ پیمانه (ریز خرد شده)
• نعناع خشک : ۱ قاشق غذاخوری
• کمون : ۱ قاشق چایخوری
• فلفل سیاه : ۱/۲ قاشق چایخوری
• زردچوبه : ۱/۴ قاشق چایخوری (اختیاری، برای رنگ زرد)
• آرد سفید : ۲ قاشق غذاخوری (برای چسبندگی)
• نمک : به مقدار لازم
• روغن : برای سرخ کردن

دستور پخت فلافل عراقی:

۱. آمادهسازی نخود یا باقلا:

نخود یا باقلای خشک را ۸-۱۲ ساعت (یا یک شب) در آب سرد خیس دهید تا نرم شود.

پس از خیس خوردن، آب را کاملاً تخلیه کرده و نخود را آبکشی کنید.

۲. تهیه خمیر فلافل:

نخود (یا باقلا)، پیاز، سیر، جعفری، نعناع، کمون، فلفل سیاه، زردچوبه و نمک را در مخلوطکن بریزید و تا حدی مخلوط کنید که مواد بههم بچسبند اما کاملاً نرم نشوند (باید بافت دانهای داشته باشد).

آرد را به مواد اضافه کرده و مخلوط کنید تا خمیر چسبناک اما شکلپذیر شود.

۳. شکلدهی فلافل:

از خمیر، توپهای کوچکی (اندازه گردو) درست کنید و آنها را بهآرامی فشار دهید تا به شکل دیسکهای نازک درآیند.

میتوانید از قالب مخصوص فلافل یا قاشق برای شکلدهی استفاده کنید.

۴. سرخ کردن:

روغن را در ماهیتابه عمیق گرم کنید (دمای مناسب: ۱۸۰ درجه سانتیگراد).

فلافلها را در روغن داغ بهمدت ۳-۴ دقیقه طلایی کنید (هر دو طرف را سرخ کنید).

فلافلها را روی کاغذ آشپزی قرار دهید تا روغن اضافی آنها گرفته شود.

توضیحات تکمیلی:

• نخود یا باقلا : فلافل با نخود معمولتر است اما برخی از مناطق عراق از باقلا استفاده میکنند.
• تردی فلافل : از مخلوط کردن بیش از حد خمیر خودداری کنید تا فلافل ترد بماند.
• جایگزینی : اگر نخود خشک ندارید، میتوانید از نخود کنسرو استفاده کنید (پس از شستن و آبکشی).
• سس همراه : فلافل را با سس سیر (ترکیب سیر، آب لیمو، ماست و نمک) یا سس خیار سرو کنید.
• نکته سلامتی : برای کمکالریتر شدن، میتوانید فلافل را در فر بپزید.
• مزه شیرین عراقی: فلافل را با یک فنجان چای عراقی (مثلاً چایی شیرین با نعناع) همراه کنید!

فلافل بغدادی (کلاسیک)

تفاوت‌ها و ویژگی‌ها:
مواد اصلی: پایه این فلافل نخود خشک است که با پیاز، سیر، جعفری و ادویه‌هایی مثل زیره سبز، پودر تخم گشنیز و گاهی سماق ترکیب می‌شود.
شکل و بافت: معمولاً به شکل گرد یا بیضی با بافت ترد خارجی و نرم داخلی سرخ می‌شود.
طعم: طعم این فلافل متعادل است، نه خیلی تند، با تمرکز بر عطر ادویه‌ها.
سرو: داخل نان سمونی (مشابه نان سنگک یا پیتا) همراه با ترشی انبه (آمبا)، گوجه‌فرنگی، خیار، پیاز و سس طحینه یا سس تند سرو می‌شود.

نکات برای تهیه و بهبود:
نخود باکیفیت: نخود باید حداقل ۱۲ ساعت خیس بخورد و کاملاً خشک شود تا فلافل ترد شود. از نخود پخته استفاده نکنید.
ادویه‌ها: برای طعم اصیل بغدادی، زیره سبز تازه آسیاب‌شده و کمی سماق به خمیر اضافه کنید.
سرخ کردن: روغن باید داغ (۱۷۰-۱۸۰ درجه سانتی‌گراد) باشد تا فلافل‌ها روغن زیادی جذب نکنند.
سرو: برای طعم سنتی، سس طحینه را با آب‌لیمو و کمی سیر رنده‌شده مخلوط کنید.
مشکلات رایج: اگر فلافل وا رفت، خمیر را کمی فشرده‌تر کنید یا ۱ قاشق چای‌خوری آرد نخودچی اضافه کنید.

فلافل موصلی (فلافل اربیل و موصل)
تفاوت‌ها و ویژگی‌ها:
مواد اصلی: ترکیبی از نخود و لوبیا (معمولاً لوبیا قرمز یا سفید) استفاده می‌شود که باعث بافت کمی سنگین‌تر و طعم متفاوت می‌شود.
شکل و بافت: فلافل‌ها معمولاً کوچک‌تر و تردتر هستند و گاهی با سبزیجات معطر (مثل گشنیز یا شوید) پر می‌شوند.
طعم: به دلیل استفاده از لوبیا، طعم کمی خاکی‌تر و عطر سبزیجات غالب‌تر است.
سرو: در شمال عراق، اغلب با سالادهای تازه و سس‌های خامه‌ای یا ماست‌دار سرو می‌شود.

نکات برای تهیه و بهبود:
ترکیب نخود و لوبیا: نسبت ۷۰٪ نخود به ۳۰٪ لوبیا ایده‌آل است. لوبیا را هم مثل نخود خیس کنید.
سبزیجات معطر: افزودن شوید تازه یا نعناع خردشده به خمیر، طعم موصلی را تقویت می‌کند.
اندازه کوچک: فلافل‌های کوچک‌تر (به اندازه یک فندق) تردتر می‌شوند و برای سرو در مهمانی‌ها مناسب‌اند.
سرو: یک سس ماست با نعناع خشک و سیر رنده‌شده کنار فلافل موصلی عالی است.
مشکلات رایج: لوبیا ممکن است خمیر را مرطوب کند؛ در این صورت، کمی آرد نخود یا بیکینگ‌پودر اضافه کنید.

فلافل حله (فلافل هله)

تفاوت‌ها و ویژگی‌ها:
مواد اصلی: نخود پایه اصلی است، اما ادویه‌های محلی “حله” (مخلوطی از زردچوبه، فلفل سیاه، دارچین و گاهی هل) به آن اضافه می‌شود.
شکل و بافت: رنگ زرد متمایل به نارنجی به دلیل زردچوبه و بافت ترد با عطر گرم ادویه‌ها.
طعم: گرم و کمی شیرین به دلیل دارچین و هل، با تندی ملایم.
سرو: معمولاً با ترشی‌های تند و نان تنوری سرو می‌شود.

نکات برای تهیه و بهبود:
ادویه حله: اگر مخلوط ادویه حله در دسترس نیست، ترکیبی از ۱ قاشق چای‌خوری زردچوبه، ۱/۲ قاشق چای‌خوری فلفل سیاه، ۱/۴ قاشق چای‌خوری دارچین و کمی هل آسیاب‌شده استفاده کنید.
رنگ: برای رنگ نارنجی‌تر، کمی رب گوجه‌فرنگی (۱ قاشق چای‌خوری) به خمیر اضافه کنید.
سرخ کردن: حرارت متوسط رو به بالا باعث می‌شود رنگ ادویه‌ها حفظ شود.
سرو: ترشی فلفل تند یا ترشی انبه طعم این فلافل را تکمیل می‌کند.
مشکلات رایج: دارچین ممکن است طعم را غالب کند؛ مقدار آن را کنترل کنید.

فلافل شکم‌پر (فلافل محشی)
تفاوت‌ها و ویژگی‌ها:
مواد اصلی: خمیر فلافل مشابه فلافل بغدادی (نخود، پیاز، سیر، ادویه) است، اما داخل آن با موادی مثل پیاز داغ، گردو خردشده، گوشت چرخ‌کرده یا حتی پنیر پر می‌شود.
شکل و بافت: بزرگ‌تر و ضخیم‌تر برای جای دادن مواد میانی، با بافت ترد خارجی و مغز نرم.
طعم: طعم غنی‌تر به دلیل مواد میانی، به‌ویژه اگر گوشت یا گردو استفاده شود.
سرو: بیشتر در مهمانی‌ها یا مراسم خاص با سس‌های تند و سالاد سرو می‌شود.

نکات برای تهیه و بهبود:
مواد میانی: پیاز داغ را با کمی زردچوبه و فلفل تفت دهید. برای گوشت، گوشت چرخ‌کرده گوساله با ادویه پخته شود.
شکل‌دهی: خمیر را به شکل توپ درآورید، وسط آن را گود کنید، مواد میانی را قرار دهید و دوباره ببندید.
سرخ کردن: حرارت را کمی پایین‌تر (۱۶۰ درجه) نگه دارید تا داخل فلافل هم پخته شود.
سرو: یک سس گوجه‌فرنگی تند یا سس ماست با سماق کنار آن عالی است.
مشکلات رایج: اگر مواد میانی زیاد باشد، فلافل ممکن است باز شود؛ مقدار کمی مواد استفاده کنید و خمیر را خوب ببندید.

فلافل رنگی (فلافل ملون)

تفاوت‌ها و ویژگی‌ها:
مواد اصلی: خمیر پایه نخود با افزودن سبزیجات پوره‌شده مثل اسفناج (رنگ سبز)، چغندر (رنگ قرمز) یا زردچوبه (رنگ زرد).
شکل و بافت: مشابه فلافل کلاسیک، اما رنگارنگ و جذاب، با بافت ترد.
طعم: طعم سبزیجات به خمیر اضافه می‌شود، مثلاً اسفناج طعم ملایم و چغندر کمی شیرین می‌دهد.
سرو: بیشتر در جنوب و مرکز عراق، به‌صورت تزئینی در مهمانی‌ها یا رستوران‌ها سرو می‌شود.

نکات برای تهیه و بهبود:
تهیه رنگ: اسفناج یا چغندر را بخارپز و پوره کنید، سپس به خمیر اضافه کنید (۱/۴ پیمانه پوره برای هر ۲ پیمانه نخود).
تعادل رطوبت: سبزیجات رطوبت خمیر را افزایش می‌دهند؛ در صورت شل شدن، کمی آرد نخودچی یا بیکینگ‌پودر اضافه کنید.
سرو: با سس‌های سفید (مثل ماست و نعناع) یا سس‌های رنگی هماهنگ با فلافل سرو کنید.
مشکلات رایج: رنگ ممکن است در سرخ کردن کمرنگ شود؛ از روغن داغ و سرخ کردن سریع استفاده کنید.

فلافل ماهی (فلافل سمک)

تفاوت‌ها و ویژگی‌ها:
مواد اصلی: به‌جای نخود، از ماهی خشک‌شده، پودر ماهی یا فیله ماهی پخته‌شده (معمولاً ماهی‌های محلی مثل کفال یا کپور) استفاده می‌شود، گاهی با کمی نخود ترکیب می‌شود.
شکل و بافت: معمولاً کوچک و ترد، با بافتی سبک‌تر از فلافل نخود.
طعم: طعم شور و دریایی با عطر ادویه‌های محلی مثل زردچوبه و فلفل.
سرو: در مناطق جنوبی نزدیک دجله و فرات، با ترشی تمرهندی و نان محلی سرو می‌شود.

نکات برای تهیه و بهبود:
ماهی: ماهی خشک‌شده را خیس کنید و خرد کنید یا از فیله ماهی پخته‌شده استفاده کنید. برای طعم بهتر، کمی پودر ماهی به خمیر اضافه کنید.
ادویه‌ها: زردچوبه، فلفل سیاه و کمی شوید خشک برای طعم ماهی مناسب است.
سرخ کردن: به دلیل بافت ظریف‌تر، در روغن داغ اما با زمان کوتاه (۱-۲ دقیقه) سرخ کنید.
سرو: سس تمرهندی (تمر هندی رقیق‌شده با آب و شکر) طعم این فلافل را تکمیل می‌کند.
مشکلات رایج: خمیر ماهی ممکن است شکننده باشد؛ افزودن ۱ عدد تخم‌مرغ یا کمی آرد به خمیر کمک می‌کند.

فلافل موصلی (فلافل شمال عراق)

تفاوت‌ها و ویژگی‌ها:
مواد اصلی: ترکیبی از نخود (۶۰-۷۰٪) و لوبیا (سفید یا قرمز)، با ادویه‌های معطر مثل هل، دارچین و زیره.
شکل و بافت: کوچک، گرد، با بافت نرم‌تر داخلی و ترد خارجی.
طعم: ملایم، معطر با نت‌های شیرین هل و دارچین.
سرو: با سس ماست و نعناع، سالاد تازه و نان پیتا یا تنوری.

نکات برای تهیه و بهبود:
نسبت ۳:۱ نخود به لوبیا برای تعادل طعم و بافت مناسب است.
هل و دارچین تازه آسیاب‌شده عطر را تقویت می‌کنند؛ مقدار زیاد آن‌ها طعم را غالب می‌کند.
سس ماست با سیر و نعناع خشک طعم را تکمیل می‌کند.
اگر خمیر شل شد، ۱ قاشق غذاخوری آرد نخودچی اضافه کنید.

فلافل طعمیه (نوع مصری-عراقی)

تفاوت‌ها و ویژگی‌ها:
مواد اصلی: باقلا (فول) به‌جای نخود، با گشنیز، جعفری و ادویه‌های زیره و فلفل.
شکل و بافت: سبزتر به دلیل باقلا و سبزیجات، سبک و ترد.
طعم: گیاهی، کمی تلخ‌تر از نخود، با تندی مشخص.
سرو: با سس تند گوجه‌ای یا فلفلی و ترشی تمرهندی.

نکات برای تهیه و بهبود:
پوست باقلا را جدا کنید تا بافت نرم‌تر شود.
گشنیز و جعفری تازه برای رنگ سبز ضروری‌اند.
سس تند با فلفل تازه یا تمرهندی طعم را متعادل می‌کند.
اگر خمیر مرطوب شد، کمی آرد یا بیکینگ‌پودر اضافه کنید.

فلافل کرمانجی (در کردستان عراق)

تفاوت‌ها و ویژگی‌ها:
مواد اصلی: نخود با ادویه‌های کردی مثل سماق، فلفل قرمز، زیره و زردچوبه.
شکل و بافت: کوچک، ترد، با رنگ تیره‌تر به دلیل فلفل قرمز.
طعم: ترش (سماق) و تند، با عطر قوی ادویه‌ها.
سرو: با نان لواش محلی، سالاد، ترشی و سس ماست یا طحینه.

نکات برای تهیه و بهبود:
سماق تازه طعم ترش را تقویت می‌کند؛ کمی روی فلافل آماده بپاشید.
فلفل قرمز کردی یا کاین برای تندی بیشتر مناسب است.
نان لواش نازک و تازه بهترین انتخاب است.
سس ماست با سماق و نعناع طعم را متعادل می‌کند.