تاریخ دقیق اربعین حسینی در تقویم شمسی ، یکشنبه، 4 شهریور 1403، 1403/06/04،  در تقویم عراق  قمری روز یکشنبه 20 صفر سال 1446، 1446/02/20 تاریخ دقیق اربعین حسینی در تقویم میلادی Sunday, August 25, 2024، 2024-08-25 است

بهترین مسیر پیاده‌روی اربعین از ایران، مسیر نجف به کربلا است که حدود 80 کیلومتر طول دارد و معمولاً سه تا چهار روز طول می‌کشد. این مسیر دارای موکب‌های متعدد برای استراحت، غذا و خدمات بهداشتی است.

هزینه‌های سفر به اربعین شامل هزینه‌های ویزا، حمل و نقل (اتوبوس یا هواپیما)، اقامت و غذا می‌باشد. به طور معمول، هزینه‌ها بسته به نوع خدمات انتخابی و مسیر سفر متغیر است و می‌تواند از 5 میلیون تومان تا بیشتر از ده میلیون تومان متغیر باشد.

طول مسیر دو شهر نجف تا کربلا 85 کیلومتر است که معمولا در سه روز طی می شود.
یعنی روزی در حدود 26.5 کیلومتر مسیر در پیش دارید و حدود 7 تا 8 ساعت پیاده روی خواهید داشت.
برای پیاده روی سه روزه، روز اول تا حدود عمود 480 تا 500 و روز دوم نیز تا حدود عمود 1000 پیاده روی کنید.

بهترین زمان برای شروع پیاده‌روی اربعین معمولاً 10 روز قبل از روز اربعین است. این بازه زمانی به زائران اجازه می‌دهد تا به تدریج و بدون عجله مسیر را طی کرده و به موقع به کربلا برسند. موکب ها در مسسیر نجف کربلا از نهم صفر شروع به کار می کنند و اکثرا ایرانی ها از همان نهم صفر در مرزها حاضر می شوند، اما اوج حضور مردم از 16 صفر تا 20 صفر روز اربعین خواهد بود

برخی معتقدند که تاریخ اربعین امسال در عراق با ایران یعنی یکشنبه 4 شهریور 1403همزمان است ولی از آنجاییکه تاریخ روز عاشورا امسال در تقویم شمسی و قمری با یک روز اختلاف بین ایران و عراق برگزار شد پس طبیعتا اربعین نیز با یک روز اختلاف برگزار خواهد شد.

پیاده‌روی اربعین تجدید میثاق با امام حسین (ع) و زنده نگه داشتن یاد و خاطره قیام ایشان است. این حرکت نماد عشق، ارادت، بندگی و تسلیم محض در برابر حق است. همچنین، پیاده‌روی اربعین فرصتی برای خودسازی، تزکیه نفس و تقویت روحیه ایثار و گذشت است.

پیاده‌روی اربعین به نوعی بازخوانی قیام امام حسین (ع) است. زائران با پای پیاده به کربلا می‌آیند تا با امام حسین (ع) تجدید پیمان کنند و راه ایشان را ادامه دهند.

پیاده‌روی اربعین نماد وحدت و برادری شیعیان در سراسر جهان است. این حرکت نشان می‌دهد که شیعیان با وجود تفاوت‌های قومی، نژادی و زبانی، بر سر عشق به امام حسین (ع) متحد هستند.

نجف شهر حرم امام علی (ع) است. زائران پس از زیارت امام علی (ع)، راهی کربلا می‌شوند تا به زیارت امام حسین (ع) بپردازند. این مسیر نماد حرکت از ولایت تا شهادت است.

پیاده‌روی اربعین مختص قشر، سن یا جنسیت خاصی نیست. افراد از همه اقشار و گروه‌های سنی در این مراسم شرکت می‌کنند. علاوه بر مردم کشور عراق و ایران، از سراسر دنیا، ایالات متحده آمریکا، فرانسه، کانادا، آلمان، لبنان، کویت، عربستان، کشورهای آفریقایی، کشورهای اروپایی حضور دارند

موکب‌های متعددی در طول مسیر برپا می‌شود که به زائران غذا، آب، اسکان، خدمات پزشکی، تعمیر کفش و… ارائه می‌دهند. این موکب‌ها توسط مردم و نهادهای مختلف برپا می‌شوند و نماد مهمان‌نوازی و ایثار است.

پیاده‌روی اربعین به تقویت روحیه ایثار و گذشت، افزایش همدلی و وحدت اجتماعی کمک می‌کند. همچنین، این حرکت به احیای ارزش‌های اسلامی و انسانی کمک می‌کند.

پیاده‌روی اربعین پیام صلح، دوستی و برادری را به جهانیان منتقل می‌کند. این حرکت نشان می‌دهد که دین می‌تواند عامل وحدت و همبستگی باشد.

زائرین ایرانی و خارجی معمولاً از نجف تا کربلا را پیاده طی می کنند اما عراقی ها و عربهای ساکن ایران به خصوص خرمشهر و  آّبادان و اهواز  مسیر شلمچه تا بصره و بصره تا کربلا (مشایه طریق بصره الی کربلا) از شهرهای بصره، تنومه، سوق الشیوخ،  سماوه، دیوانه،  پیاده طی می کنند که مسیر طولانی است.

فاصله ی خروجی شهر نجف تا ابتدای شهر کربلا حدود 80 کیلومتر است.

مسیر نجف تا کربلا از ابتدای عمود ۱ تا ۱۴۵۲ آغاز شده و تقریبا فاصله هر عمود ۵۰ متر است که مردم عراق و دیگر زائران افتخار میزبانی سالار شهیدان (ع) را دارند و فاصله‌ی خروجی شهر نجف تا ابتدای شهر کربلا حدود ۸۰ کیلومتر است.

معمولاً این مسافت را در 3 روز و 2 شب طی میکنند. یعنی از صبح زود سه روز مانده به اربعین حرکت کرده و شب اربعین به کربلا می رسند.

خیر! هر چند که لحظه ی رسیدن به کربلا به صورت پیاده لحظه ی فوق العاده ای است و تجربه ی طول مسیر باعث می شود خستگی از یاد انسان برود اما اگر زائری به هر دلیل قادر به طی کردن راه به صورت پیاده نباشد می تواند به وسیله خودرو هایی که بین راه وجود دارد بقیه مسیر را با ماشین طی کند. این خودرو ها را ارتش و یا مواکب آماده کرده است و معمولاً کامیونت، و کامیون می باشد که زائرین را به صورت گروهی تا کربلا می برند.

بستگی به توافق شما با هم کاروانی هایتان دارد. بعضی از کاروان ها به صورت گروهی حرکت می کنند و تا کربلا با هم می رسند. برخی قرار می گذارند که مثلاً عصر اربعین یا شب اربعین فلان جا حضور داشته باشید.

استفاده از پرچمی که به نوعی نشان دسته ی شما خواد بود مطمئناً خوب است اما با توجه به اینکه این پرچم باید نسبتاً بلند باشد تا دیده شود دو تا مشکل اساسی دارد: اولاً اینکه کسی که این پرچم را حمل می کند مطمئناً انرژی زیادی از دست خواهد داد و باید این پرچم دست به دست شود. ثانیاً در طول مسیر تعداد پرچم ها خیلی زیاد است و تقریباً پیدا کردن پرچم کار ساده ای نیست. مگر آنکه رنگ و نوع پرچم خیلی متمایز باشد.

تمام طول مسیر پیاده روی از خروجی نجف تا ورودی کربلا تیر های چراغ برقی وجود که شماره گذاری شده اند. از 1 تا 1460 هر کدام از این تیرها با هم دقیقاً 50 متر فاصله دارند. به نوعی خط نشان هستند که چقدر از مسیر را طی کرده و چه قدر باقی است. معمولاً برای اینکه هم کاروانی ها با هم قرار بگذارند از شماره های این تیرها که سمت چپ یا راست مسیر پیاده روی قرار دارد استفاده می کنند.

این سوال معمولاً از آنجا ناشی می شود که گمان می شود تمام این مدت 3 روز و 2 شب را باید پیاده روی کرد! در حالی که تقریباً هر چند کیلومتر استراحت می کنید و نیاز نیست که تمام این مسیر را به صورت یک نفس پیاده روی کنید. هرچند که ماشین هایی هم بین راه وجود دارد که زائرینی که از ادامه ی پیاده روی ناتوان شده اند را به مقصد برسانند اما با نگاهی به اطراف خود خواهید دید که جمعیت خانم ها و همچنین افراد مسن کم نیستند بلکه بعضی از خانم ها با بچه ای در آغوش یا افرادی با معلولیت جسمی این مسافت بلکه بیشتر از آن (از شهرهایی مثل بصره 14 روز پیاده روی تا کربلا) را طی می کنند. در کل حضور در بین جمعیتی که همگی باهم به سمت هدفی خاص در حال حرکت هستند معمولاً طی مسیر را برای انسان راحت می کند. این تجربه را در راهپیمایی های مناسبتی احتمالاً تجربه کرده اید.

خیر! تقریباً می توان گفت همه نوع خوراکی در طول مسیر به صورت رایگان در اختیار است! در خیلی از موارد صاحبان موکب ها (هیئت هایی که بین راه چادر زده اند) به اصرار شما را مجبور می کنند از خوراکی های آنها بردارید.

از ابتدای مسیر تا انتهای مسیر تقریباً تمامی طول مسیر به وسیله ی چادر ها یا سازه هایی تقسیم بندی شده است که هیئات هایی از سراسر عالم مسئولیت این چادر ها را بر عهده دارند! عراقی ها به هیئت، موکب می گویند. این مواکب از استان خوزستان شروع میشوند و در خرمشهر و در عراق در مسیر نجف به کربلا تعدد بیشتر دارند.

محل هایی از سوی مواکب بصورت جداگانه برای استراحت آقایان و بانوان و فراهم آوردن امکان شستشوی لباس و حمام و… معمولاً فراهم می باشد.

خدماتی که در این موکب ها داده می شود شامل موارد زیر است انواع پذیرایی صبحانه / ناهار / شام. طبیعتاً در این حالت حق انتخاب با شماست که از کدام چادر چه چیزی را برای ناهار یا شام انتخاب می کنید! مثلاً ممکن است جایی به اصرار شما را دعوت به قیمه نجفی کند و چادری دیگر آب گوشت پخته باشد یا حتی در ایستگاهی برای صرف ساندویچ فلافل توقف کنید! حتی تنور هم در کنار راه یافت می شود و همانجا مشغول پخت نان هستند! انواع طعام از ماهی تا انواع ساندویچ و خورشت را می توانید در طول مسیر میل بفرمایید! فرقش با جاهای دیگر دنیا در این نیست که رایگان است بلکه علاوه بر رایگان بودن اصرار صاحب طعام و التماس او برای خوردن حتی یک لقمه از طعامش هر انسانی را منقلب می کند!
انواع میوه. معمولاً میوه ها را در وسط راه پیاده روی به زور به دستتان می دهند!
انواع شیرینی جات. خرما و شیرینی های محلی عراق به وفور در طول مسیر دیده می شود.
انواع نوشیدنی. چیزی که شاید در تمام مسیر به صورت یکنواخت پراکنده شده است چایی شکر معروف عراقی هاست! که در استکان های کمر باریک زائران را برای رفع خستگی و عطش به سوی خود می خواند! علاوه بر چایی قهوه تلخ و آب معدنی و انواع نوشابه هم در طول مسیر توزیع می گردد.
محل خواب و استراحت! بعضی از موکب ها طوری شرایط موکب را طراحی کرده اند که محل استراحت زائرین باشد. در این موکب ها پتو و بالش و سایر ملزومات یافت می شود و معمولاً در هر ساعتی عده ای در این موکب ها مشغول استراحت هستند.
مشت و مال زائرین! در طول مسیر موکب هایی را خواهید دید که زائرین را مشت و مال می دهند! بعضی توسط دستگاه و بعضی به صورت سنتی و حرفه ای! حتی در مواردی پاهای خسته و خاکی زائرین را به زور می شویند! حتی ناراحت می شوند اگر شما اجازه ندهید که پاهایتان را بشویند!
ایستگاه های امدادی و توزیع دارو و ملزومات پزشکی. در طول مسیر ایستگاههای امدادی تعبیه شده است که اگر مشکلی برای کسی پیش آمد با مراجعه به این ایستگاه ها از خدمات پزشکی بهره مند شود. در طول مسیر هلال احمر ایران نیز ایستگاههایی دارد که به زائرین خدمات می دهد.
ایستگاه های فرهنگی. در این ایستگاه ها بسته های فرهنگی از مداحی تا پوستر و مطالب و بروشور های فرهنگی توزیع می شود.
خدمات متفرقه! برخی از موکب ها دست به نوع آوری زدند و خدماتی به مردم ارائه می کنند که ممکن است مورد نیازشان باشد مثلاً موکب هایی هستند که خیاط در آنها نشسته و با نخ و سوزن و چرخ خیاطی آماده است تا مشکل لباس یا کیف دستی شما را برطرف کند! در موکب هایی کفاش نشسته! در موکب هایی برخی با تلفنی در دست التماس می کنند که از تلفن آنها استفاده کنی و با هرجای دنیا که میخواهی تماس بگیری!

معمولاً به خاطر رایگان بودن خدمات در طول این سه روز هزینه ای نخواهید داشت اما مقدار کمی پول هم ضرر نخواهد داشت بهتر است از پول ملی خود عراق استفاده کنید (دینار عراق)

در طول مسیر موکب هایی هستند (تقریباً هر 1 کیلومتر) که در کنار جاده پنل های 15تایی یا 20تایی برق گذاشته اند و زائرین دستگاههای برقی خود را در این پنل برای شارژ و استفاده زده اند و یا درون مواکب از خدمات شارژ گوشی استفاده می کنند.

برای محل خواب طول روز با توجه به وجود خورشید و گرمای نسبی هوا خیلی نکته ی خاصی وجود ندارد. اما برای خواب پیشنهاد می شود که اولاً قبل از ساعت 8 محلی را برای خواب از بین موکب های طول مسیر انتخاب کنید احتمال اینکه بعد از ساعت 11 شب جای مناسب گیر بیاورید کمی سخت خواهد شد. ذکر چند نکته در اینجا اهمیت دارد اولاً جای خواب مناسب برای خواهران و برادران در طول مسیر وجود دارد ثانیاً کسی بدون جای خواب نخواهد ماند! چون جا و ملزومات خواب مثل پتو و بالش به اندازه کافی هست فقط باید بتوانید موکبی که هنوز کامل پر نشده را پیدا کنید اگر از خود اهالی بخواهید برایتان معرفی می کنند که کجا هنوز برای خواب جا دارد.

معمولاً بعد از ساعت 9 شب مسیر پیاده روی خلوت تر می شود و اکثر موکب داران تا اذان صبح استراحت می کنند اما در این میان کم نیستند موکب دارانی که شب را هم متناسب با شب خدماتی ارائه می کنند که زائرین شب رو را کمک کند. به عنوان مثال چایی و شیر داغ عده ای هستند که ترجیح می دهند تا اذان صبح پیاده روی کرده و بعد از طلوع آفتاب بخوابند.

بیشتر زائران پیاده روی را از روز شانزدهم صفر شروع می کنند و یک روز پیش از اربعین خود را به کربلا می رسانند. اما باز هم بسته به برنامه و دلایل شخصی خود امکان این را دارید که چند روز زودتر پیاده روی را آغاز کنید و یا در روز هفدهم صفر از نجف راه بیفتید. مزیت انتخاب روز شانزدهم، همراهی با جمعیت کثیر، لمس اتحادی بی بدیل و شوری همگانی است. البته اگر ترجیح می دهید از شلوغی و ازدحام دور باشید، یک هفته قبل از اربعین بهترین زمان برای شماست.

همانطور که عراقی ها خود را برای پذیرایی از شما از مدت ها قبل آماده می کنند شما هم برای تاثیر گذاری بیشتر روی آنها و بالا بردن سطح علاقه و همچنین فکر آنها کار کنید/ به عنوان مثال تجربه ی ما در سنوات گذشته نشان داد بچه هایی که در طول مسیر ایستاده اند و به زائرین نگاه می کنند و گاهاً حتی با اصرار به شما خوراکی تعارف می کنند با یک اسباب بازی کوچک یا حتی یک بسته پاستیل چقدر به سر شوق آمده و مطمئناً در دراز مدت تاثیر این حرکت در ذهنشان و تصورشان راجع به شیعیان و حتی ایرانیان چقدر مثبت خواهد بود. حتی آماده کردن بسته های فرهنگی به زبان های عربی یا انگلیسی و توزیع آن بین مردمی که پیاده می روند تاثیر گذار است. گاهی یک پوستر یا یک عکس کوچک مذهبی با یک جمله ی عمیق تاثیر شگرفی بر ذهن مخاطب خواهد گذاشت. روی تاثیر گذاری متقابل چه برای موکب داران چه برای سایر زائران از سراسر جهان برنامه ریزی کنید.
اگر در طول مسیر با همکاروانی ها به صورت گروهی اطراق می کنید بهتر است که برنامه ای برای آن محل در نظر بگیرید مثلاً ذکر مصیبت یا مداحی و … چون هم بعضی از موکب ها سیستم صوتی دارند که در اختیار می گذارند هم اینکه در طول مسیر به خاطر صدای زیاد بلندگو ها که دائماً در حال پخش نوای مداحی عربی هستند احتمالاً نمی توان مراسم یا مداحی داشت و گوش کردن به همین نواها و دیدن صحنه هایی که از جلوی چشم انسان در حال عبور است برای آماده شدن دل و توجه آدمی کافی است.
زیارت امام حسین با خستگی پیاده روی گویی مزه ای دوچندان دارد و اینجاست که پا و دل با هم ارتباط پیدا می کنند! در طول مسیر هنگامی که پاهایمان خسته یا حتی در مواردی جراحتی کوچک پیدا می کند کافی است برای آماده شدن دل. کمی اگر مرغ دل را پرواز دهی به وضوح کاروانی را خواهی دید که از کربلا به سوی شام به اسیری می روند و وقتی نگاهت را به طرفین بر میگردانی و میبینی اینچنین با عزت در حال راه رفتنی و اینچنین از تو پذیرایی می شود مطمئناً با خود می گویی این کجا و آن کجا؟ اینجاست که آدمی می گوید: لایوم کیومک یا اباعبدالله .

کرایه از شلمچه تا بصره سواری حدود000 5 دینار و اتوبوس نیز0003 دینار می باشد.و از بصره تا نجف سواری حدودا000 25 دینار و اتوبوس13000 دینار می باشد.

کرایه کربلا تا بصره سواری 20000 دینار و اتوبوس نیز000 15 دینار می باشد. کرایه بصره تا شلمچه سواری000 5 و اتوبوس نیز3000 دینار می باشد.کرایه کربلا تا شلمچه سواری 30000 و اتوبوس20000 دینار می باشد. کرایه نجف تا کربلا 5000 سواری 3000 اتوبوس جمع کرایه مورد نیاز برای رفت و برگشت حدود 000/70 دینار با سواری است.

چندین سال است که به مناسبت پیاده روی اربعین، ساعت کاری پایانه های مرزی افزایش پیدا می کند و به صورت 24 ساعته فعال هستند.

برای عبور زمینی از مرز، اغلب با شلوغی و حجم بالای زائران رو به رو خواهید شد، بنابراین توصیه می شود طوری حرکت کنید که صبح زود یا اول شب به مرز برسید. در این حالت تعداد مسافرها کمتر هستند.

برای آن که خود را به شروع مسیر پیاده روی برسانید، از درِ باب الساعه حرم امام علی (ع) خارج شوید و مستقیم در کناره خیابان امام زین العابدین و یا خیابان امام جعفر صادق (ع) حرکت کنید. خود را به بزرگراه کربلا برسانید و در کنار دیگر مشتقان و زائران حسینی به راه خود ادامه دهید. پیدا کردن ادامه مسیر پیاده روی کار چندان سختی نیست و کافیست تا به دنبال نشانه ها و خیل جمعیت بروید.

از نزدیکی حرم که پیاده روی را شروع کنید، از ابتدا تا آخر مسیر ستون هایی می بینید که شماره گذاری شده اند و به آن ها «عمود» می گویند. از ابتدای نجف تا انتهای شهر 182 عمود وجود دارد و از آن پس شماره عمودها دوباره صفر شده و عمودهای بین نجف تا کربلا آغاز می شوند. فاصله عمودها 50 متر است و شماره آخرین عمود در ورودی کربلا ۱۴۵۲ است.

طول مسیر دو شهر نجف تا کربلا 85 کیلومتر است که معمولا در سه روز طی می شود.
یعنی روزی در حدود 26.5 کیلومتر مسیر در پیش دارید و حدود 7 تا 8 ساعت پیاده روی خواهید داشت.
برای پیاده روی سه روزه، روز اول تا حدود عمود 480 تا 500 و روز دوم نیز تا حدود عمود 1000 پیاده روی کنید.

ستاد بازسازی عتبات عالیات که مسؤولیت اسکان و تغذیه زائران اربعین را به عهده دارد اعلام کرده که موکب‌های ایرانی برای اسکان و پذیرایی از زائرن از شانزدهم تا بیست‌ونهم شهریورماه در عراق برپا می‌شوند. این ستاد همچنین اعلام کرده که امسال با توجه به گرمای هوا، بیشترین نیازمندی موکب‌ها، تامین آب و وسائل سرمایشی است.
قرار است ۲۵۰۰ موکب در نقاط مرزی و در خاک عراق از سوی ایرانی‌ها برپا شود که علاوه‌بر این، در حرم‌ها و صحن‌های اطراف آن ها امکان میزبانی از زائران فراهم می‌شود. جز این، هر سال عراقی‌های زیادی، زائران را در خانه‌های خود می‌پذیرند.

میزان هزینه‌ای که در پیاده‌روی اربعین باید همراه باشد، از دیگر سوال‌های پرتکرار اربعین است. مدیرکل نظارت عتبات سازمان حج و زیارت درباره هزینه‌ای که زائران برای این سفر باید همراه خود داشته باشند، می‌گوید: در اربعین معمولا برای غذا و اسکان از موکب‌ها که رایگان است، استفاده می‌شود، اما برای حمل و نقل به‌ویژه در خاک عراق زائران باید مبلغی را همراه داشته باشند، به خصوص برای تردد از مرز مهران تا نجف یا از کربلا تا کاظمین و سامرا و البته هنگام برگشت به ایران.
و، تا پیش از اربعین و در روزهای عادی سال، افرادی که انفرادی به عراق سفر می‌کنند و با ون جابه‌جا می‌شوند، فقط برای جابه‌جایی از مرز مهران تا شهر نجف و یا از کربلا تا کاظمین و سامرا حدود یک‌ونیم میلیون تومان می‌پردازند. این مبلغ فقط مربوط به حمل و نقل در خاک عراق و پیش از شلوغی اربعین است.
زائران از قبل برنامه‌ریزی کنند که قصد دارند به کدام شهرها در عراق سفر کنند و مطابق آن، هزینۀ خود را درنظر بگیرند و توجه کنند که هزینه حمل و نقل و دیگر خدمات در زمان اربعین گران‌تر است، مگر این‌که دولت عراق قیمت‌ها را کنترل کند. بهتر است زائران ایرانی با درنظر گرفتن همه شرایط، به میزان کافی پول نقد همراه داشته باشند و بهتر است پول رایج عراق (دینار) همراه زائر باشد.
اما درباره هزینه حمل‌ونقل تا خاک عراق، وزارت راه و شهرسازی قیمت‌هایی را به صورت دستوری تعیین کرده است که برای بلیت هواپیما اگر از ۱۵ شهریورماه و برای بازه ۲۰ تا ۳۱ شهریورماه خریداری شود، این مبلغ شش میلیون تومان است.

بلیت اتوبوس  قرار است روزفروش و به نام زائر باشد که فروش آن فقط از داخل پایانه‌ها و دفاتر فروش شرکت‌ها امکان‌پذیر است. قیمت رسمی این بلیت‌ها تا این لحظه اعلام نشده است، ‌اما بنا بر آخرن اعلام ستاد اربعین، پیش‌فروش بلیت اتوبوس قرار است از ۱۶ شهریورماه آغاز شود.

کوله پشتی سبک و محکم ، گذرنامه، شارژر و هندزفری، کتونی مناسب، دمپایی راحتی، لباس زیر، لیمو ترش، چفیه، عینک افتابی، ماسک، کلاه نقاب دار، ملحفه، عطر کوچک، کرم ضد آفتاب ، هرچقدر وسایل کمتر باشه و کوله تون سبک تر سفر شما راحت تر خواهد شد.
هر دینار عراقی چند تومان می باشد ؟

هر هزار دینار 41 هزار تومان است .

مهران تا نجف ۱۷هزار دینار معادل ۳۸۰هزار تومان
از نجف تاکربلا ۳/۵هزار دینارمعادل ۸۰هزار تومان
از کربلا تا مهران ۱۵هزار دینارمعادل ۳۳۰ هزار تومان
(مجموعاحدودهزارتومان بدون رفتن به سامرا و کاظمین ، شما هم یک میلیون رو در نظر بگیرید ) اگر قصد زیارت حرم مطهر کاظمین و سامرا رو داشتید حدودا ۳۰ الی ۴۰هزار دینار باید در نظر بگیرید. چیزی حدوده ۷۰۰هزارتومان می با

۱) مسیر اصلی پیاده روی که از نجف تا کربلا پیوسته موکب و جای خواب و پذیرایی هست مسیری که شلوغتر و امن تر هست. این مسیر از ابتدای عمود ۱ تا ۱۴۵۲ آغاز شده و تقریبا فاصله هر عمود ۵۰ متر است و فاصله‌ی خروجی شهر نجف تا ابتدای شهر کربلا ۸۰ کیلومتر است.
‏2) مسیر دوم ‎طریق الفرات یا همان طریق العلما هست ، مسیری بسیار زیبا و خلوت که از پشت مسجد سهله راه داره و از کنار رود فرات در سایه نخلستان ها پیاده روی میکنی ، امکان شنا و غسل در فرات هست. این مسیر ۳۰ کیلو متر طولانی تر هست و موکب کمتری دارد .

طریق الفرات یا همان طریق العلما هست ، مسیری بسیار زیبا و خلوت که از پشت مسجد سهله راه داره و از کنار رود فرات در سایه نخلستان ها پیاده روی میکنی ، امکان شنا و غسل در فرات هست. این مسیر ۳۰ کیلو متر طولانی تر هست و موکب کمتری دارد .

تعمیرات کالسکه توسط خادمین در مجاورت عمودهای ذیل انجام می گردد :
بین عمود شماره ۱ و ۲(موکب منتظر المهدی)
عمود شماره ۸۰(روبروی موکب الشهدا)
بین عمود شماره ۱۸۹ و ۱۹۰(موکب اطفال الحسین)
بین عمود شماره ۱۹۰ و ۱۹۱(موکب شهید سیدعلی زنجانی)
بین عمود شماره ۲۰۹ و ۲۱۰(موکب خدمه اهل بیت)
بین عمود شماره ۲۲۲ و ۲۲۳(موکب بقیه الله)
بین عمود شماره ۳۸۸ و ۳۸۹(موکب ثاراللهیان)
بین عمود شماره ۵۰۰ و ۵۰۱(موکب مدافعان حرم)
عمود شماره ۵۵۷(موکب دانشجویی ابناء الحسین)
عمود شماره ۷۰۶(موکب عون ابن عبدالله)
عمود شماره ۱۰۰۲(موکب شهر قهدریجان)
عمود شماره ۱۲۲۲(موکب ریحانه الحسین)

امنیت بین نجف تا کربلا خیلی خوب است و در سنوات گذشته در این مسیر انفجار یا خرابکاری اتفاق نیافتاده است و مسیر پیاده روی نجف تا کربلا جزء امن ترین مسیرهای منتهی به کربلاست و تقریباً می توان گفت از امنیت شهر نجف و همچنین مسیر آن تا کربلا و شهر کربلا مخصوصاً منطقه ای که اطراف حرمین است خیالتان راحت باشد.